เอทานอลสามารถละลายน้ำได้ดีเนื่องจากมีหมู่ไฮดรอกซิล (-OH)

เฮกเซน (C₆H₁₄) สามารถละลายน้ำได้ดีเนื่องจากมีพันธะโควาเลนต์

สารประกอบอินทรีย์ที่มีหมู่คาร์บอกซิล (-COOH) มักละลายน้ำได้ดี

ความสามารถในการละลายน้ำของแอลกอฮอล์จะลดลงเมื่อจำนวนคาร์บอนเพิ่มขึ้น

อีเทอร์ทุกชนิดสามารถละลายน้ำได้ดีเท่ากับเมทานอล

กรดเบนโซอิกสามารถละลายน้ำได้ดีเพราะมีวงแหวนเบนซีน

แอลดีไฮด์และคีโตนที่มีคาร์บอนน้อยสามารถละลายน้ำได้ดี

น้ำมันพืชละลายน้ำได้ดีเนื่องจากมีโครงสร้างเป็นสายยาวของกรดไขมัน

เอมีน (Amine) ขนาดเล็กสามารถละลายน้ำได้เพราะเกิดพันธะไฮโดรเจนกับน้ำ

สารประกอบที่มีหมู่ฟังก์ชันขั้วโลกมักจะละลายน้ำได้ดีกว่าสารไม่มีขั้ว

แอลกอฮอล์มีจุดเดือดสูงกว่าแอลเคนที่มีจำนวนคาร์บอนเท่ากัน

จุดเดือดของสารจะเพิ่มขึ้นเมื่อมวลโมเลกุลเพิ่มขึ้น

เอมีนมีจุดเดือดต่ำกว่าแอลกอฮอล์ที่มีขนาดใกล้เคียงกัน

พันธะไฮโดรเจนไม่มีผลต่อจุดเดือดของสารประกอบอินทรีย์

แอลเคนมีจุดเดือดสูงกว่าแอลคีนที่มีจำนวนคาร์บอนเท่ากัน

กรดคาร์บอกซิลิกมีจุดเดือดสูงมากเพราะเกิดพันธะไฮโดรเจนแบบคู่

สารประกอบที่มีแรงยึดเหนี่ยวระหว่างโมเลกุลอ่อน จะมีจุดเดือดต่ำ

จุดเดือดของอีเทอร์สูงกว่าแอลกอฮอล์เสมอ

จุดเดือดของสารอินทรีย์ไม่ขึ้นกับโครงสร้างโมเลกุล

การแตกแขนงของสายคาร์บอนจะทำให้จุดเดือดลดลง