เพราะเลือดทำหน้าที่ขนส่งแก๊สออกซิเจนและแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ ไปตามเส้นเลือด

หัวใจ มีหน้าที่สูบฉีดเลือด จัดเป็นระบบหมุนเวียนเลือด กะบังลม เป็นกล้ามเนื้อที่ช่วยในการหายใจ แต่ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของทางเดินอากาศโดยตรง คอหอย เป็นส่วนหนึ่งของทั้งระบบหายใจและระบบย่อยอาหาร หมายเหตุ กล่องเสียง คือ อวัยวะในระบบหายใจ เพราะเป็นส่วนหนึ่งของทางเดินอากาศที่นำอากาศจากคอหอย ไปยังหลอดลม และปอด

กระบังลม กระดูกซี่โครง ปริมาณช่องอก จะสัมพันธ์กันขณะมีการหายใจเข้าและหายใจออก

แปรผันตรง หมายถึง หากค่านึงเพิ่มอีกค่าต้องเพิ่มด้วย แปรผกผัน หมายถึง หากค่านึงเพิ่มอีกค่าจะลดลง อธิบายการหายใจได้ว่า ... เมื่อเกิดการหายในเข้า ปริมาณช่องอกจะเพิ่มขึ้น (เต็มไปด้วยอากาศ) และจะส่งผลให้ความดันภายในช่องอกลดลง เนื่องจาดความดันอากาศภายในร่ายกาย น้อยกว่าความดันอากาศภายนอกร่างกาย ส่งผลให้อาก

เมื่อหายใจเข้า ปริมาณช่องอกจะเพิ่มขึ้น ปอดจะขยายตัวและดันให้กระบังลมหดตัว (เลื่อนต่ำลง)

เส้นเลือดฝอยจะอยู่ล้อมรอบถุงลม

คอหอย เป็นท่อซึ่งอยู่หลังหลอดลมและปากเป็นบริเวณที่อาหารและลมมาพบกัน ทำหน้าที่เป็นทางผ่านของลมหรืออากาศจากจมูกไปยังกล่องเสียง และเป็นทางผ่านของอาหารจากปากไปยังหลอดอาหาร

หน้าที่ของขนจมูกคือการดักกรองสิ่งสกปรกขนาดเล็กไม่ให้เข้าสู่ปอด

การแพร่แบบธรรมดา เป็นการเคลื่อนที่ของสารโดยไม่ใช้พลังงาน และสามารถเกิดได้ทุกสถานะ ทั้งของแข็ง ของเหลว และแก๊ส

ประโยชน์ของจมูก ได้แก่ 1. ทำหน้าที่กรองอากาศ และป้องกันระบบทางเดินหายใจส่วนล่าง 2. การปรับอุณหภูมิและความชื้นของอากาศที่หายใจเข้าไป

1. จมูก เป็นทางผ่านแรก มีขนและเยื่อเมือกช่วยกรองและปรับสภาพอากาศ 2. คอหอย เป็นทางร่วมของอากาศและอาหาร 3. ท่อลม เป็นท่อที่นำอากาศลงสู่ปอด 4. ขั้วปอด ท่อลมจะแตกแขนงเป็นขั้วปอดซ้ายและขวา เข้าสู่ปอดแต่ละข้าง 5. หลอดลม ขั้วปอดจะแตกแขนงเล็กลงไปเรื่อย ๆ ในปอดกลายเป็นหลอดลม 6. ถุงลมปอด อยู่ปลายสุดของหลอดลมจ

การหาว คือ ปฏิกิริยาที่ร่างกายมีการอ้าปากและสูดหายใจเข้าลึก ซึ่งอาจถูกกระตุ้นด้วยความเหนื่อย ความง่วง หรือเมื่อยล้า การต้องการออกซิเจนเพิ่มขึ้นของร่างกาย

เมื่อพ่นลมหายใจใส่น้ำปูนใสจะทำให้น้ำปูนใสขุ่น แสดงว่า ลมหายใจออกมีแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์จึงทำปฏิกิริยากับน้ำปูนใสได้

คอหอย ทำหน้าที่เป็นทางผ่านของอากาศเพื่อการหายใจ เป็นทางผ่านของอาหารเข้าสู่หลอดอาหาร ช่วยการกลืน และช่วยการออกเสียง

โรคถุงลมโป่งพอง คือ ภาวะที่ถุงลมภายในปอดมีการขยายตัวมากกว่าปกติ ส่งผลให้พื้นที่ผิวในปอดลดน้อยลง จนทำให้หายใจลำบาก และทำให้อวัยวะต่าง ๆ ของร่างกายได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ สาเหตุของโรค เกิดจากการสูดสารที่เป็นพิษ ฝุ่น ควัน PM2.5 หรือสารเคมี เช่น บุหรี่