ก. ปีใหม่ทำกับข้าวแบบไหนถึงได้ใช้พวกแก่มะพร้าวเฒ่ามะละกอ

ข. นิรินเล่นกระโดนเชือกแต่สายป่านสั้นจึงสะดุดล้ม

ง. ไจ๋ไจกับสกายทะเลาะกันเหมือนคอหอยกับลูกกระเดือกเลยนะ

ก. ผมไม่ได้รู้สึกกับคุณแบบนั้น

ค. ผมคิดว่าตอนนี้เราดู ๆ กันไปก่อนดีกว่า

ง. ผมไม่ได้คิดเรื่องนี้ในตอนนี้

ก. เธอได้รับคำชมว่าทำงานเก่งมากจนใคร ๆ ยกมือให้

ข. การแสดงดนตรีกว่าจะยกเลิกก็เกือบสองทุ่ม

ค. ผู้ต้องขังที่มีความประพฤติดีจะได้รับการยกโทษลงครึ่งหนึ่ง

ก. ทองแดงไม่อยากไปโรงเรียน เขาไม่สบายและไม่มีการบ้านไปส่งครู

ค. ทองคำอ่านหนังสือเรียนทุกวัน เขาอยากเข้าเรียนมหาวิทยาลัยให้ได้

ง. ทองเหลืองนั่งแท็กซี่ไปทำงาน รถของเขาเสีย

ก. ถ้าพูดถึงโซเดียมเกือบทุกคนก็จะนึกถึงอาหารรสเค็ม

ข. คนไข้บางคนรับไม่ได้เลยกับการกินอาหารรสจืดชืด

ค. จึงเคยชินกับการกินอาหารที่มีรสเค็ม

ข. สังคมไทยสอนค่านิยมเกี่ยวกับความกตัญญูมานานแล้ว

ค. เราไม่สามารถเลี่ยงการเดินทางครั้งนี้ไปได้

ง. พ่อแม่ทุกคนอยากให้ลูกประสบความสำเร็จในชีวิต

ก. การคอรัปชั่นน่ากลัวไม่น้อยไปกว่าระเบิดนิวเคลียร์

ข. คอรัปชั่นนับว่าอันตราย แต่สิ่งที่อันตรายยิ่งกว่าก็คือทัศนคติที่เห็นดีเห็นงามกับการคอรัปชั่น

ค. วิธีกำจัดคอรัปชั่นอย่างถึงรากถึงโคน คือควรกำจัดค่านิยมที่เห็นดีเห็นงามกับคอรัปชั่นเสียก่อน

ข. ความตายเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนหลีกเลี่ยงไม่ได้

ค. ไม่มีใครรู็ล่วงหน้าได้เลยว่าความตายจะมาถึงตอนไหน

ง. วิธีการรับมือกับความตายคือการใช้ชีวิตโดยไม่ประมาท

ข. ตอนที่รถเสียอยู่เมืองนอก ฉันก็รู้สึกใจชื้นเมื่อเห็นมีรถผ่านมา

ค. พอหมอบอกว่าจะต้องอยู่โรงพยาบาลหลายวันคุณยายก็ใจแป้ว

ง. เด็กคนนี้ใจแข็งถึงจะเจ็บแผลแค่ไหนก็ไม่ร้องเลยสักนิด

ข. ลอยแพ รูดซิป แข็งใจ

ค. เดินเรื่อง ตีปีก ชื้นใจ

ง. ล้วงกระเป๋า ตาฝาด ออกโรง