สุภาษิตสอนหญิงเป็นผลงานของใคร?

• พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ ๖)
• พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (รัชกาลที่ ๒)
• กรมพระยาดำรงราชานุภาพ
• สุนทรภู่

ข้อใดไม่ใช่จุดประสงค์ในการแต่งสุภาษิตสอนหญิง

• เพื่อให้เกิดความรักชาติและบ้านเมือง
• เพื่อให้คติเตือนใจแก่หญิงไทย
• เพื่อเป็นแนวทางในการประพฤติปฏิบัติตน
• เพื่อให้หญิงไทยมีกิริยามารยาทและการดำเนินชีวิตตามแบบแผนของสังคมไทย

“มีสลึงพึงประจบให้ครบบาท อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์ จงมักน้อยกินน้อยค่อยบรรจง อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนาน” ข้อใดสัมพันธ์กับบทร้อยกรองนี้

• รักนวลสงวนตัว
• เก็บหอมรอมริบ
• อย่าจับปลาสองมือ
• อย่าชิงสุกก่อนห่าม

“จงรักนวลสงวนงามห้ามใจไว้ อย่าหลงใหลจากคำที่ร่าสอน คิดถึงหน้าบิดาแลมารดร อย่ารีบร้อนเร็วนักมักไม่ดี” ข้อใดสัมพันธ์กับบทร้อยกรองนี้

• อย่าชิงสุกก่อนห่าม

• รักนวลสงวนตัว

คำสอนข้อใดในสุภาษิตสอนหญิงที่เน้นสอนเฉพาะผู้หญิง

• จะผัดหน้าทาแป้งแต่งอินทรีย์ ดูฉวีผิวเนื้ออย่าเหลือเกิน
• เขม้นขะมักรักงานการของตน อย่าซุกซนคบเพื่อนไพล่เชือนแช
• เมื่อพ่อแม่แก่เฒ่าชรากาล จงเลี้ยงท่านอย่าให้อดระทดใจ
• จะพูดจาปราศรัยกับใครนั้น อย่าตะคั้นตะคอกให้เคืองหู

สุนทรภู่เป็นกวีคนเดียวที่ได้รับการยกย่องเป็นกวีดีเด่นของโลกจากยูเนสโก

• ถูกต้องแล้ว สุนทรภู่เป็นกวีชาวไทยเพียงคนเดียวที่ได้รับการยกย่องจากองค์การยูเนสโกให้เป็นกวีเอกของโลก
• พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเป็นกวีไทยที่ได้รับการยกย่องจากยูเนสโก
• ศรีปราชญ์ได้รับการประกาศเกียรติคุณเป็นกวีโลกโดยยูเนสโก
• กรมพระปรมานุชิตชิโนรสเป็นกวีที่ยูเนสโกยกย่องเป็นกวีดีเด่นของโลก

สุภาษิตสอนหญิงมีเนื้อหาสอนในเรื่องการเก็บออมเงิน

การพิจารณาก่อนพูดมีประโยชน์เพราะช่วยป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้นได้

• ช่วยให้สามารถเลือกใช้ถ้อยคำที่เหมาะสมและไม่ก่อให้เกิดความขัดแย้งในการสื่อสารได้
• ทำให้พูดได้เร็วยิ่งขึ้นโดยไม่ต้องไตร่ตรองอะไร
• ช่วยเสริมสร้างความมั่นใจอย่างเดียวโดยไม่ส่งผลต่อผลลัพธ์ของการพูด
• ไม่มีผลต่อการป้องกันปัญหาใด ๆ ในการพูด

“นอนสูงให้นอนคว่ำ นอนต่ำให้นอนหงาย” เป็นสุภาษิตของนักปราชญ์หรือชาวบ้าน?

• ชาวบ้าน

จงยกคุณค่าหนึ่งข้อที่ได้รับจากการเรียนสุภาษิตสอนหญิง (ตอบเป็นประโยคสั้น ๆ)

• ได้เรียนรู้ให้รู้จักกตัญญูต่อพ่อแม่และผู้มีพระคุณ
• สอนให้ละเลยการตั้งใจเรียนหนังสือ
• ปลูกฝังนิสัยไม่รับผิดชอบต่อหน้าที่
• ส่งเสริมให้ขัดแย้งกับเพื่อนฝูง