ข้อใดต่อไปนี้ ไม่ใช่ขั้นตอนในการอ่านและพิจารณาวรรณกรรมตามที่ระบุไว้ในเอกสาร?

• ทำความเข้าใจเนื้อหา
• วิเคราะห์รูปแบบ
• สรุปเนื้อเรื่อง
• วิจารณ์

หากต้องการวิเคราะห์ 'รูปแบบ' ของวรรณกรรม ควรเน้นพิจารณาเรื่องใดมากที่สุด?

• ประเภทของวรรณกรรมและร้อยแก้วร้อยกรอง
• พฤติกรรมของตัวละคร
• แนวคิดหลักของวรรณกรรม
• ประเด็นทางสังคม

คําว่า 'ตีความ' ในการอ่านวรรณกรรมมีความหมายตรงกับข้อใดมากที่สุด?

• เข้าใจความหมายแฝงและสารที่ซ่อนอยู่
• วิเคราะห์เนื้อเรื่องโดยรวม
• จดจำชื่อและบุคลิกตัวละคร
• สรุปเหตุการณ์สำคัญ

ข้อใดคือการประเมินคุณค่าของวรรณกรรมตามแบบแผนในเอกสาร?

• พิจารณาคุณค่าเนื้อหา สังคม อารมณ์ สติปัญญา และภาษา
• เปรียบเทียบสิ่งตีพิมพ์แต่ละฉบับ
• เลือกวรรณกรรมตามชื่อเสียงผู้แต่ง
• สนใจแค่การใช้คำหรือวลี

การวิจารณ์วรรณกรรมตามแนวทางในเอกสารข้อใด 'ไม่ครอบคลุม'

• แสดงความคิดเห็นโดยไม่มีเหตุผลรองรับ
• กล่าวถึงจุดเด่นของวรรณกรรม
• ระบุจุดที่ควรปรับปรุง
• แชร์ความคิดเห็นอย่างมีเกณฑ์

ถ้าต้องการเข้าใจจุดมุ่งหมายของผู้เขียนควรใช้ขั้นตอนใดในการอ่านวรรณกรรม?

• พิจารณาจุดมุ่งหมายของผู้เขียน
• ตีความพฤติกรรมตัวละคร
• ประเมินหน่วยถ้อยคำที่ใช้
• สำรวจบริบทของตัวละคร

จุดประสงค์หลักข้อใด *ไม่ใช่* จุดประสงค์ทั่วไปที่ผู้เขียนมักมีในการสร้างสรรค์วรรณกรรม?

• ให้ความบันเทิง
• ให้ความรู้
• โน้มน้าวใจ
• อธิบายวิธีการ
• แสดงอารมณ์ความรู้สึก

การระบุจุดประสงค์ของผู้เขียนเป็นเพียงขั้นตอนเดียวที่จำเป็นสำหรับการตีความวรรณกรรมอย่างสมบูรณ์

ในการวิเคราะห์ข้อความเพื่อค้นหาจุดประสงค์ของผู้เขียน คำถามใดต่อไปนี้มีความเกี่ยวข้อง *น้อยที่สุด*?

• ใครคือกลุ่มเป้าหมายของงานเขียนนี้?
• ผู้เขียนต้องการให้ผู้อ่านรู้สึกหรือคิดอย่างไรหลังจากอ่านจบ?
• ข้อความนี้ถูกเขียนขึ้นเมื่อใดและในบริบททางสังคมอย่างไร?
• งานเขียนนี้ได้รับรางวัลวรรณกรรมหรือไม่?
• ผู้เขียนใช้กลวิธีทางวรรณกรรมอะไรบ้าง?

บริบททางประวัติศาสตร์ที่งานเขียนถูกสร้างขึ้นไม่มีผลต่อจุดประสงค์ของผู้เขียนเลย

จุดประสงค์ของผู้เขียนจะถูกระบุไว้อย่างชัดเจนในตัวงานเขียนเสมอ

องค์ประกอบใด 'ควรพิจารณา' เพื่อเข้าใจวรรณกรรมในบริบทสังคมและวัฒนธรรม?

• บริบทสังคมและวัฒนธรรมของยุคนั้น
• ลักษณะปกหนังสือ
• ความยาวของวรรณกรรม
• ค่าตอบแทนผู้เขียน

ข้อใดเป็น การใช้หลักการวิเคราะห์วรรณกรรม ในการอ่านและพิจารณาวรรณกรรม?

• ใช้ทฤษฎีวรรณกรรมหรือหลักการวิจารณ์เป็นเครื่องมือ
• อ่านอย่างรวดเร็วเพื่อจับใจความ
• เลือกอ่านเฉพาะบทแรกและบทสุดท้าย
• อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น

เป้าหมายหลักอย่างหนึ่งของการวิเคราะห์วรรณกรรมคืออะไร?

• การท่องจำเนื้อเรื่องทั้งหมด
• การหาข้อผิดพลาดทางไวยากรณ์ในตัวบท
• การทำความเข้าใจความหมายที่ลึกซึ้งและคุณค่าของงาน
• การสรุปเนื้อหาโดยย่อเพื่อความรวดเร็ว

การวิเคราะห์โครงเรื่อง (Plot) ของเรื่องหมายถึงการระบุตัวละครหลักเท่านั้น

การวิเคราะห์วรรณกรรมมีจุดประสงค์เพียงเพื่อค้นหาข้อผิดพลาดในการเขียนเท่านั้น

เมื่อวิเคราะห์ตัวละคร ควรพิจารณาถึงแง่มุมใดบ้างเป็นหลัก?

• ความสูงและน้ำหนักของตัวละคร
• ชื่อและนามสกุลของตัวละคร
• แรงจูงใจ พฤติกรรม ความคิด และพัฒนาการของตัวละคร
• จำนวนบทพูดของตัวละครในเรื่อง

จงยกตัวอย่างกลวิธีการประพันธ์ (Literary Device) ที่พบได้บ่อยในวรรณกรรมไทยมา 1 ตัวอย่าง

• อุปมา

ข้อใดแสดงถึงประโยชน์ของการอ่านและพิจารณาวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ?

• เกิดความเข้าใจลึกซึ้งและสามารถปรับใช้ในชีวิตประจำวัน
• สามารถจดจำชื่อบทและตัวละครเท่านั้น
• รู้ทันทีว่าวรรณกรรมจากประเทศใด
• เห็นเฉพาะการดำเนินเรื่องของตัวเอก

ความสัมพันธ์ระหว่างตัวละคร เนื้อเรื่อง เหตุการณ์ และข้อคิด มีความสำคัญอย่างไรในการพิจารณาวรรณกรรม?

• ช่วยให้เข้าใจเนื้อหาและข้อคิดโดยรวมของวรรณกรรม
• เพิ่มจำนวนหน้าที่ต้องอ่าน
• มีผลต่อความสนุกของเนื้อเรื่องเท่านั้น
• เป็นสิ่งที่ไม่ต้องวิเคราะห์มาก