ข้อใดคือเหตุผลที่เงือกเฒ่าอ้างเพื่อให้พระอภัยมณีปล่อยตัว

• หากพระอภัยมณีไม่ปล่อยตัวไปจะไม่บอกช่องทางหลบหนีนางผีเสื้อสมุทร
• ตนเป็นเงือกชราที่อยู่ตัวคนเดียว หากถูกขังไว้ก็จะตกอยู่ในความทุกข์ยาก
• ตนอยู่ในอาการป่วยต้องการกลับไปรักษาตัวให้พ้นจากอาการแล้วจะกลับมาช่วย
• พระองค์ถูกจับตัวกักขังไว้เช่นเดียวกับตน น่าจะรู้และเข้าใจความรู้สึกของผู้ที่ถูกจับตัวมาเช่นกัน

ข้อใดใช้โวหารต่างจากข้ออื่น

• อสุรีผีเสื้อเหลือจะอด แค้นโอรสราวกับไฟไหม้มังสา
• เห็นหาดทรายพรายงามเป็นเงินราง ทะเลกว้างข้างขวาล้วนป่าดง
• พระราชบุตรฉุดลากลำบากเหลือ ดังหนังเนื้อนี้จะแยกแตกสลาย
• ไม่คลาดเคลื่อนเหมือนองค์พระทรงเดช แต่ดวงเนตรแดงดั่งสุริย์ฉาย

คำในวงเล็บข้อใดไม่ได้หมายถึงบุคคลเดียวกัน

• (พระ)เสด็จไปไหนจะไปด้วย เป็นเพื่อนม้วยภัสดาจนอาสัญ
• (พระ)ฟังนางสร่างโศกค่อยบรรเทา จึงว่าเราเห็นจะรอดไม่วอดวาย
• (พระ)เพลินพิศคิดหมายเสียดายดวง แล้วหนักหน่วงนึกที่จะหนีไป
• (พระ)หน่อน้อยค่อยเรียงเคียงคำนับ หมายประทับที่เสาหงส์ตรงเข้ามา

คำประพันธ์ข้อใดไม่มีคำที่หมายถึง “ตาย”

• นึกจะใคร่สะเดาะพระเคราะห์เจ้า พอบรรเทาโทษาที่อาสัญ
• ตำรานั้นแต่ครั้งตั้งเมรุไกร ว่าถ้าใครฝันร้ายจะวายปราณ
• อันเทวัญนั้นคือมัจจุราช จะหมายมาดเอาชีวิตริษยา
• คงทันกันวันนี้หนีไม่พ้น เห็นสุดจนจำม้วยลงด้วยกัน

ข้อใดสะท้อนความเชื่อ

• พอม่อยหลับกลับจิตนิมิตฝัน ว่าเทวัญอยู่ที่เกาะนั้นเหาะเหิน
• แล้วอารักษ์ควักดวงตาเอาดวงเนตร สำแดงเดชเหาะกลับไปลับหาย
• ทั้งกายสั่นพรั่นกลัวด้วยตาย พอฟื้นกายก็พอแจ้งแสงตะวัน
• พอได้ช่องลองลวงดูตามเล่ห์ สมคะเนจะได้ไปดังใจหมาย

“มาตรีชาว่ากูผิดในกิจกรม” กู หมายถึง ฤๅษีโยคี ใช่หรือไม่

“ทำปั้นเจ๋อเย่อหยิ่งชิงผัว ระวังตัวมึงให้ดีอีจองหอง” หมายถึง เงือกเฒ่า

“ท่านส่งเราที่เกาะละเมาะนี้ แล้วรีบหนีไปในน้ำแต่ลำพัง” จากคำประพันธ์ข้างต้นแสดงให้เห็นว่าผู้พูดเป็นคนอย่างไร

• ความกล้าหาญ
• ความเห็นแก่ตัว
• ความเสียสละ
• ความขี้ขลาด

บิดารู้แจ้งจึงแกล้งห้าม จะวอนตามเขาไปไยใน(ไพรสัณฑ์) คำในวงเล็บ หมายถึง.....

• ป่า

“ช่างเฉโกโยคีหนีเข้าใช้ ไม่อยู่ในศีลสัตย์มาตัดรอน” หนีเข้าใช้ หมายความว่า บวชเพื่อหนีอาญาแผ่นดิน ใช่หรือไม่