เทอร์มอพลาสติกเหมาะสำหรับผลิตภัณฑ์ที่ต้องการความยืดหยุ่น น้ำหนักเบา และสามารถหลอมขึ้นรูปใหม่ได้ง่าย เช่น ถังน้ำและผ้าปูโต๊ะ

เซลลูโลสเป็นโคพอลิเมอร์ของน้ำตาลโมเลกุลเล็กๆ (มอนอแซ็กคาไรด์) ที่เชื่อมโยงกัน

ไนลอนเป็นเส้นใยสังเคราะห์ที่มีความทนทานต่อเชื้อราและสารเคมี ซักง่าย และแห้งเร็ว

เอทิลีน (CH₂=CH₂) เป็นมอนอเมอร์ที่ใช้ผลิตพอลิเอทิลีนผ่านปฏิกิริยาโพลิเมอไรเซชันแบบเติม

ยางธรรมชาติและยางสังเคราะห์มีสมบัติทางกายภาพและเคมีต่างกัน โดยยางสังเคราะห์มักทนต่อสารเคมีและความร้อนได้ดีกว่า

โครงสร้างแบบร่างแห (cross-linked) ทำให้พลาสติกเทอร์มอเซตไม่สามารถหลอมและขึ้นรูปใหม่ได้

ไขมันเป็นไลปิดซึ่งประกอบด้วยกรดไขมันและกลีเซอรอล ไม่ใช่พอลิเมอร์

เอทิลีน (CH₂=CH₂) มีพันธะคู่ที่สามารถเกิดปฏิกิริยาเติมเพื่อสร้างพอลิเมอร์ได้

พอลิเอทีลีนชนิดความหนาแน่นต่ำ (LDPE) มีโครงสร้างแบบร่างแหจึงยืดหยุ่นได้ เหตุผล: LDPE มีโครงสร้างแบบสายโซ่ที่ไม่เป็นระเบียบ (branched structure) ไม่ใช่แบบร่างแห

ไนลอนเป็นเทอร์มอพลาสติก แต่อีพอกซีเป็นเทอร์มอเซต

วัลคาไนเซชันเพิ่มความแข็งแรงและยืดหยุ่นของยาง แต่ไม่ใช่การเชื่อมทั้งก้อนเป็นโมเลกุลเดี่ยว

พอลิสไตรีนมีสมบัติที่เหมาะสมสำหรับใช้ในบรรจุภัณฑ์อาหาร

จานเมลามีนเป็นพลาสติกเทอร์มอเซตที่มีโครงสร้างร่างแห ทำให้ทนความร้อนได้ดีและไม่เสียรูป

เทอร์โมเซตเป็นพลาสติกที่มีโครงสร้างแบบร่างแห แข็งแรง และไม่สามารถหลอมใหม่ได้ เช่น ตัวถังรถที่ผลิตจากพอลิเมอร์ชนิดนี้

พลาสติกเทอร์มอเซตไม่สามารถหลอมใหม่ได้ เนื่องจากโครงสร้างโมเลกุลที่เชื่อมโยงกันเป็นร่างแห

กระบวนการวัลคาไนเซชันเป็นการเติมกำมะถันลงไปในยางเพื่อสร้างพันธะซัลไฟด์ (sulfur crosslink) ทำให้ยางมีความยืดหยุ่นและทนทานมากขึ้น

ปฏิกิริยาพอลิเมอไรเซชันเป็นกระบวนการที่มอนอเมอร์รวมตัวกันเป็นพอลิเมอร์ เช่น การเกิดพอลิเอทิลีนจากเอทิลีน

ยางธรรมชาติ อธิบาย: ยางธรรมชาติได้จากน้ำยางพืช ประกอบด้วยโพลิไอโซพรีน ส่วนข้ออื่นเป็นพอลิเมอร์สังเคราะห์

พอลิเอทิลีนเทเรฟทาเลต (PET) อธิบาย: PET นิยมใช้ทำขวดน้ำดื่มเพราะมีความโปร่งใส ทนแรงดัน และปลอดภัยสำหรับอาหาร

CH₂=CH₂ → [-CH₂-CH₂-] อธิบาย: การเกิดพอลิเมอไรเซชันแบบเติมคือการเปิดพันธะคู่ของโมโนเมอร์ เช่น เอทิลีน